25  ژانویه 2023- در یک مرور روایتی که اخیراً در ژورنال Nutrients منتشر گردید، محققان شواهدی را بررسی کردند که از مکمل لوبیای آزوکی (Vigna angularis) برای پیشگیری و مدیریت دیابت نوع 2 (T2D) حمایت می کرد.

پیش زمینه

چندین شکاف تحقیقاتی در انتشارات فعلی در مورد اثرات مصرف لوبیای آزوکی بر پیشگیری و مدیریت دیابت نوع 2 در انسان، وجود دارد.

بیشتر شواهد از فواید آن در دیابت نوع 2 از مطالعات حیوانی بدست آمده است، و این مطالعات هنوز مکانیسم های اساسی تاثیر لوبیای آزوکی بر نتایج مربوط به دیابت نوع 2را شناسایی نکرده اند.

علاوه بر این، در مطالعات جوندگان منحصراً از حیوانات نر استفاده شده است. در نتیجه، اثرات ضد دیابتی مکمل لوبیای آزوکی در زنان نامشخص است.همچنین تحقیقات، ویژگی های شیمیایی و بیوشیمیایی ترکیبات کاربردی (زیست فعال) در لوبیای آزوکی را شناسایی نکرده اند.

به طور کلی، شواهد حاکی از استفاده از مکمل لوبیای آزوکی برای جلوگیری از دیابت نوع 2 و مدیریت چاقی و پیامدهای مرتبط با دیس لیپیدمی قطعی نیست.

مقدمه

لوبیای آزوکی (Vigna angularis) یک نوع از حبوبات با شاخص گلایسمی پایین (26) است. بنابراین، ممکن است یک مکمل مفید برای رژیم های غذایی دیابتی باشد.

برخی از ترکیبات فعال زیستی قابل توجه در لوبیا آزوکی عبارتند از کامفرول، کاتچین، آنتوسیانین، ساپونین، و اسید فیتیک. علاوه بر این، پروتئین/پپتیدها، پلی فنل ها و پلی ساکاریدهای موجود در لوبیای های آزوکی مهم است که در نظر گرفته شوند.

چین، بزرگترین تولید کننده لوبیا آزوکی در آسیا است، اگرچه به صورت لوبیای کامل، خمیر شیرین شده، در سوپ و غیره در چندین کشور آسیایی دیگر از جمله ژاپن مصرف می شود. آنها در محصولات غذایی تجاری موجود نیز استفاده می شوند.با این حال، برای تعیین اینکه مصرف آن در چه دوزی ممکن است مزایای ضد دیابتی داشته باشد و این که ترکیبات زیست فعال آن کدامند و کشف مکانیسم‌های عمل آن که به پیشگیری و مدیریت T2D کمک می‌کنند، نیاز به بررسی علمی بیشتری وجود دارد.

روش این مطالعه

در مرور حاضر، محققان به طور گسترده پایگاه‌های داده های Scopus و PubMed را برای شناسایی مطالعاتی به زبان انگلیسی که تاثیر لوبیای‌های آزوکی را بر مدیریت T2D با ارزیابی تاثیر آن بر دو عامل خطر کلیدی دیابت: چاقی و دیس‌لیپیدمی در انسان ها، حیوانات و بر سلولها در محیط کشت بررسی کرده بودند، جستجو نمودند.

نقش لوبیای آزوکی در مدیریت دیابت

تاکنون، سیزده مطالعه حیوانی و دو مطالعه آزمایشگاهی فواید سلامتی لوبیا آزوکی را در افراد مبتلا به دیابت بررسی کرده‌اند و تنها یک مطالعه اثرات آن را بر روی افراد انسانی بررسی کرده است.

در موش های دیابتی مبتلا به هایپرگلایسمی- یک پیامد مرتبط با T2D- مصرف آرد لوبیا آزوکی باعث بهبود تحمل گلوکز، کاهش سطح گلوکز خون و افزایش حساسیت به انسولین شد.

همانطور که توسط Itoh و همکارانش گزارش شده است، در موش های نر KK-Ay مبتلا به T2D، عصاره آب گرم لوبیا آزوکی حاوی پلی فنل، سطح گلوکز خون را کاهش داد.

در مقایسه با گروه کنترل دریافت کننده 500 میلی گرم سلولز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (BW) در روز، قند خون موش های دیابتی که دوز بالاتری از عصاره آب گرم لوبیا آزوکی (500 میلی گرم) را دریافت کردند، در هفته های دوم، سوم، پنجم و ششم به طور قابل توجهی کاهش یافت که به معنای اثرات ضد دیابتی آن است.این اثرات مربوط به پلی فنول های موجود در لوبیای آزوکی بود. به همین ترتیب، پلی ساکاریدهای لوبیای آزوکی هموستازی گلوکز و بازیابی سلول های جزایر پانکراس را در جوندگان به روشی وابسته به دوز بهبود بخشیدند.

علاوه بر این، مطالعات حیوانی اثرات فرآوری مواد غذایی را بر محتوای ترکیبات فعال زیستی در لوبیای‌های آزوکی، از جمله بخارپز کردن، پختن به روش اکستروژن[1] و جوانه‌زنی مورد بررسی قرار دادند.

محققان دریافتند که در حالی که بخارپز کردن توانایی آرد لوبیا آزوکی را برای مدیریت نتایجT2D کاهش می دهد، لوبیاهای پخته شده به روش اکستروژن، مزایای ضد دیابتی بهتری نسبت به لوبیای آزوکی خام داشتند.لوبیای آزوکی خام دارای محتوای فنول و فلاونوئید کل بالاتری است، در حالی که لوبیای های آزوکی پخته شده به روش اکستروژن دارای محتوای پلی ساکارید و پروتئین بالاتر و فعالیت بازدارندگی آلفا گلوکوزیداز بالاتری هستند که آزاد شدن تدریجی گلوکز را به جریان خون تسهیل می کند.

فرآوری لوبیای های آزوکی از طریق جوانه زنی نیز محتوای پلی فنول ضد دیابتی آنها را افزایش داد.

علاوه بر این، محققان اثرات لوبیای آزوکی را با سولفونیل اوره و متفورمین، داروهای خوراکی مورد استفاده در مدیریت T2D مقایسه کرده و دریافتند که 500 میلی گرم عصاره آب گرم لوبیای آزوکی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش دارای مزایای ضد دیابتی بهتری نسبت به سولفونیل اوره در موش های سالم و دیابتی بود.

در مقایسه، تفاوت مشخصی در محتوای گلیکوژن کبدی در موش‌های دیابتی که پلی‌ساکارید لوبیای آزوکی (400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز) یا متفورمین دریافت کردند، وجود نداشت.

پلی ساکاریدهای لوبیای آزوکی پیامدهای مربوط بهT2D را از طریق فعال کردن مسیرهای سیگنالینگPI3K/AKT  تعدیل می‌کنند که متابولیسم گلوکز و پاسخ‌های انسولین را تنظیم می‌کنند، در نتیجه به عملکرد پانکراس و کبد کمک می‌کنند.

یک مطالعه انسانی همچنین نشان داد که دریافت‌کنندگان لوبیای‌های آزوکی پخته شده به روش اکستروژن بهبودی مشابهی در شاخص‌هایT2D داشتند که در رژیم غذایی با شاخص گلایسمی پایین معمولی برای مدیریت T2D استفاده می‌شد.

به همین ترتیب، ترکیبات مختلف مشتق شده از لوبیا آزوکی اثرات متفاوتی بر سطوح لیپیدهای سرم نشان دادند؛ این اثرات بر اساس نوع ترکیب لوبیا آزوکی مورد استفاده، دوز مصرف شده، مدت زمان مصرف مکمل و روش های به کار رفته در پردازش آنها متفاوت بود.

نتیجه

به طور خلاصه، شواهد کافی وجود دارد که نشان می‌دهد مکمل‌های لوبیا آزوکی نسبت به داروهای  T2Dو پیروی از رژیم‌های غذایی با شاخص گلایسمی پایین، تأثیری معادل یا بهتر بر پیامدهای T2D دارد.

با این حال، تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات مکمل لوبیای آزوکی بر پیامدهای مرتبط با T2Dدر انسان، به ویژه موارد زیر لازم است:

·        تاثیر فرآوری مواد غذایی بر پتانسیل ضد دیابتی ترکیبات فعال زیستی لوبیای آزوکی

·        چگونه لوبیا آزوکی سطح لیپیدهای سرم را تعدیل می کند

·        مزایای آنتی اکسیدانی آن

·        نقش آن در تعدیل میکروبیوتای روده

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20240125/Scientific-review-explores-adzuki-beans-efficacy-in-diabetes-prevention-and-management.aspx

 



[1]این فرایند نوعی پخت محسوب می‌شود که می‌توان از آن در تولید فراورده‌های پُف‌داده و تُرد استفاده کرد. این فرایند، در دمای بالا و زمان کوتاه انجام می‌شود. اکستروژن را می‌توان به عنوان فرایندی که در آن موادی مثل نشاسته ذوب‌شده با فشار از خروجی به منظور ایجاد شکل خاص عبور داده می‌شوند، تعریف کرد. در حین فرایند اکستروژن، انرژی حرارتی حاصل، همراه با انرژی مکانیکی، تغییرات فیزیکوشیمیایی سریعی در ماده ی اولیه ایجاد می‌کنند.